10/10/11

Please don't stop the rain...

Βροχη...βροχη...βροχη...ναι την αγαπω οπως λεει και ο τιτλος...αν μπορουσα να ζω στην Αγγλια και να βρεχει συνεχεια θα πηγαινα να ζησω....ειναι μαγικη,τοσο ομορφη...δε καταλαβαινω γιατι γκρινιαζετε τοσο εσεις που σας χαλαει το μαλλι στη βροχη? Σιγα και τι εγινε? Εμενα παντα μ'αρεσε και ποτε δεν επαιρνα ομπρελα μαζι μου.Παντα μ'αρεσε να βρεχομαι...

Η ομορφη μερα δεν ειναι να περπατας στον ηλιο μονο...ειναι να γελας στη βροχη...να βρεχεσαι και να μη σε νοιαζει τιποτα...να νιωθεις καθε σταγονα πανω σου....να λες ναι ζω ρε μαλακα ζω! Να ξυπνας απο αυτο...να νιωθεις μια αναζωογονηση...να ανοιγεις τα χερια σου για να σε πετυχαινει πιο πολυ νερο...ναι, ειναι απιστευτη αισθηση...σε ξυπναει,σε τονωνει,σε αναζωογονει...γιατι δεν το δοκιμαζετε? Εχετε να χασετε κατι? Αλλα ναι ξερω,δεν σας αρεσει να βρεχεστε....

Το φιλι στη βροχη...και ποιος δεν το χει ονειρευτει? Και ποιος δεν το χει κανει αληθινο? Ειναι υπεροχο...οπως σε ολες τις ταινιες...και οι δυο βρεγμενοι...μεσα στη μπορα, χωρις ομπρελα και αγκαλια να φιλιομαστε...απλα..μαγεια...κατι πολυ ξεχωριστο...

Ποδοσφαιρο στη βροχη...με το φρεσκοποτισμενο χορταρι κατω....που μετα απο λιγο γινεται λασπη...και καθε αντρας βγαζει τον γουρουνισιο του εαυτο...και γινεται μεσα στη λασπη...και μαχεται, και παθιαζεται πιο πολυ...εκει φαινεται το παθος...εκει φαινεται η μαχη, η δυναμη....

Μπανιο στη βροχη....οσοι εχετε κανει μπανακι Σεπτεμβρη, ή καποια μερα του Αυγουστου που θα βρεξει, θα με καταλαβετε....το νερο ειναι πολυ ζεστο,σαν να κανεις μπανιο στο σπιτι σου...και αυτες οι σταγονες που σκανε πανω στο κορμι σου....σαν μικρα τσιμπιματακια....αρκει μονο να στε στα ρηχα μη πατε βαθεια και γινετε ψητοι απο κεραυνο...

Βροχη και σπιτι...εδω ειναι η καλυτερη των περισσοτερων...σπιτι, πρωτα κρυα του φθινοπωρου, με μακρυμανικα ρουχα, μια μελαγχολια που κοιτας απλα τις σταγονες να σκανε στο τζαμι, ενα ζεστο Νες ή μια ζεστη σοκολατα στο χερι και στο αλλο χερι ενα τσιγαρο,τα πρωτα χαλια τα στρωνεις τετοια εποχη στο σπιτι σου...κατεβαζεις και τις πρωτες κουβερτες...και απλα μεσα σε αυτη τη μελαγχολια θες μια αγκαλια,μια ζεστασια...απλα χαζευεις εξω απο το παραθυρο...αφηνεσαι στον ηχο της βροχης που σκαει στα καγκελα...και σκεφτεσαι....πας ενα μικρο ταξιδι με τον νου σου....ισως κοπει και το ρευμα...και αναψεις καποια κερια....ο ρομαντισμος θα φτασει στα υψη του....Αλλη μια λυση ειναι και η παρεα στο σπιτι με βροχη...ολοι μαζι γυρω απο ενα τραπεζι με καφε και επιτραπεζια, ή αν υπαρχει η δυνατοτητα,ολοι μαζι γυρω απο μια κιθαρα...να σιγοτραγουδουν και να ενωνονται...μια ωραια παρεα...
Αυτα ειναι για μενα η βροχη...ειναι ζωη, ειναι ολες οι αισθησεις στα υψη τους...τα συναισθηματα τα εντονα...η αναζωογονηση και η μελαγχολια...αυτη η βαθεια ανασα που παιρνεις που για μερικα δεκατα του δευτερολεπτου σφιγγεται ο πνευμονας σου και σου κοβεται....και μετα ξεφυσας και ξανα το ιδιο...

Ειτε σας αρεσε το κειμενο,ειτε οχι....εγω παω να περπατησω στη βροχη....παω να ζησω χωρις να με νοιαζει το μαλλι και το ρουχο μου...

1 σχόλιο:

  1. Έλα να μεγαλώνουμε οι fans του χειμώνα! Ντάξει δε λέω όμορφο και το καλοκαίρι,κυρίως για όσους δουλεύουν και κάνουν μια παύση τότε..αλλά το απεχθάνομαι θανάσιμα.Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από την 'ζεστασιά' που αποπνέει ο χειμώνας με ο,τιδήποτε τον περικλείει..Οξύμωρο σχήμα ε; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή