Καιρο ειχα να γραψω.Μαλλον δεν αισθανθηκα την αναγκη,η πιο σωστα,την αισθανθηκα να γραψω σε θεματα που απασχολουν τη πολιτικη αυτης της χωρας τον τελευταιο μηνα...Τελικα το μονο που μου εβγαινε να γραψω ειναι: .............................................................
και τιποτα αλλο.
Ετσι σημερα θα γραψω για το ξεκινημα της ομαδας μου στο πρωταθλημα.Πρωτη νικη με 3-0.Χμμ το βλεπεις και λες ευκολη νικη ε? Δεν ειναι ετσι.Ηταν πιο δυσκολο απ'οτι δειχνει το σκορ.Ηταν πρεμιερα.Το γηπεδο ειχε 1000 ατομα χθες.Λιγοι απο εμας ειχαν ζησει τετοιες συνθηκες...πολυ περιεργο συναισθημα.Απο τη μια σε αποθεωναν και απο την αλλη σε εβριζαν.Και ειχες και πολυ αγχος...
Πρεμιερα,και καθε πρεμιερα εχει και το αγχος της.Οι αντιπαλοι κλεισμενοι πισω,προσπαθουσαν με νυχια και με δοντια να κρατησουν το 0-0.Δεν μπορουσαμε να βρουμε χωρους να κανουμε το γκολ.Ξανα προσπαθουσαμε αλλα τιποτα.Και οσο κυλουσε ο χρονος τοσο πιο πολυ μας εβγαινε αγχος και νευρα πανω απ'οτι μπορουσαμε.Τελικα ευτυχως στο 40' γινεται ενα φαουλ πεταγεται ο Μητσος μπροστα κεφαλια και 1-0.Η γκρινια σταματαει,τα χαρτακια και τα συνθηματα ακολουθουν και ενα γηπεδο ειναι χαρουμενο.
Δευτερο ημιχρονο μπηκαμε μουδιασμενοι παλι.Μας απειλησαν πολυ στο πρωτο δεκαλεπτο.Δε ξεραμε τι να κανουμε τη μπαλα.Και επρεπε να ξυπνησουμε.Τελικα ισορροπησαμε το ματς, και βγαιναμε μπροστα με αξιωσεις καθε φορα.Χασαμε πολλα γκολ.Τελικα στο 75 εγινε το 2-0.Στο 84 το 3-0 και απο εκει και περα στο επομενο 6λεπτο χασαμε αλλα 2 γκολ που μπορουσαν να ειχαν κανει το σκορ 5-0 και να μιλουσαμε για συντριβη-θριαμβο.Αναλογα πως το βλεπει καθε ομαδα.
Ξερουμε οτι δουλεψαμε πολυ σκληρα ολη τη βδομαδα.Οτι θελαμε πολυ τη νικη για να ανεβει η ψυχολογια μας.Και τη πειραμε.Και η επιβραβευση αυτης της δουλειας και της μαχητικοτητας μας ηταν στο τελος το πιο ζεστο χειροκροτημα :) Σας ευχαριστουμε πραγματικα.
Καπως ετσι συνδεεται ο οπαδος με τον ποδοσφαιριστη.Με ενα χειροκροτημα και του ενος και του αλλου ερχονται πιο κοντα.Και ετσι αφου εμεις ηρθαμε πιο κοντα σε εσας,θα προσπαθησουμε να γινεται αυτο καθε βδομαδα....Γιατι καπως ετσι ειναι και ενα πρωταθλημα.Καθε βδομαδα,ενας στοχος,η νικη.Και στο τελος το χειροκροτημα.Και την επομενη μερα,με καλη ψυχολογια,και τα κεφαλια κατω σκληρη δουλεια...για ενα ακομα χειροκροτημα...
και τιποτα αλλο.
Ετσι σημερα θα γραψω για το ξεκινημα της ομαδας μου στο πρωταθλημα.Πρωτη νικη με 3-0.Χμμ το βλεπεις και λες ευκολη νικη ε? Δεν ειναι ετσι.Ηταν πιο δυσκολο απ'οτι δειχνει το σκορ.Ηταν πρεμιερα.Το γηπεδο ειχε 1000 ατομα χθες.Λιγοι απο εμας ειχαν ζησει τετοιες συνθηκες...πολυ περιεργο συναισθημα.Απο τη μια σε αποθεωναν και απο την αλλη σε εβριζαν.Και ειχες και πολυ αγχος...
Πρεμιερα,και καθε πρεμιερα εχει και το αγχος της.Οι αντιπαλοι κλεισμενοι πισω,προσπαθουσαν με νυχια και με δοντια να κρατησουν το 0-0.Δεν μπορουσαμε να βρουμε χωρους να κανουμε το γκολ.Ξανα προσπαθουσαμε αλλα τιποτα.Και οσο κυλουσε ο χρονος τοσο πιο πολυ μας εβγαινε αγχος και νευρα πανω απ'οτι μπορουσαμε.Τελικα ευτυχως στο 40' γινεται ενα φαουλ πεταγεται ο Μητσος μπροστα κεφαλια και 1-0.Η γκρινια σταματαει,τα χαρτακια και τα συνθηματα ακολουθουν και ενα γηπεδο ειναι χαρουμενο.
Δευτερο ημιχρονο μπηκαμε μουδιασμενοι παλι.Μας απειλησαν πολυ στο πρωτο δεκαλεπτο.Δε ξεραμε τι να κανουμε τη μπαλα.Και επρεπε να ξυπνησουμε.Τελικα ισορροπησαμε το ματς, και βγαιναμε μπροστα με αξιωσεις καθε φορα.Χασαμε πολλα γκολ.Τελικα στο 75 εγινε το 2-0.Στο 84 το 3-0 και απο εκει και περα στο επομενο 6λεπτο χασαμε αλλα 2 γκολ που μπορουσαν να ειχαν κανει το σκορ 5-0 και να μιλουσαμε για συντριβη-θριαμβο.Αναλογα πως το βλεπει καθε ομαδα.
Ξερουμε οτι δουλεψαμε πολυ σκληρα ολη τη βδομαδα.Οτι θελαμε πολυ τη νικη για να ανεβει η ψυχολογια μας.Και τη πειραμε.Και η επιβραβευση αυτης της δουλειας και της μαχητικοτητας μας ηταν στο τελος το πιο ζεστο χειροκροτημα :) Σας ευχαριστουμε πραγματικα.
Καπως ετσι συνδεεται ο οπαδος με τον ποδοσφαιριστη.Με ενα χειροκροτημα και του ενος και του αλλου ερχονται πιο κοντα.Και ετσι αφου εμεις ηρθαμε πιο κοντα σε εσας,θα προσπαθησουμε να γινεται αυτο καθε βδομαδα....Γιατι καπως ετσι ειναι και ενα πρωταθλημα.Καθε βδομαδα,ενας στοχος,η νικη.Και στο τελος το χειροκροτημα.Και την επομενη μερα,με καλη ψυχολογια,και τα κεφαλια κατω σκληρη δουλεια...για ενα ακομα χειροκροτημα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου